piątek, 9 marca 2012

Cyniczna romantyczka

Po rozmowie z moim wirtualnym przyjacielem i po przeczytaniu kilku blogów gejów dziś, wreszcie pojęłam o sobie pewną prawdę.
To moja wewnętrzna cyniczka, wyhodowała we mnie romantyczkę.
A wcześniej wydawało mi się, że kłócą się we mnie dwie skrajności.
Okazuje się jednak, że istnieją, aby zachować balans, który jest potrzebny mi do pisania i do dostrzegania tego czego nie widzą inni. 
Na ten moment mam więcej pytań niż kiedykolwiek... ale też nie chcę w tej chwili znać odpowiedzi. Nie jestem gotowa. Za to mam wiele do przemyślenia. 

Oczyma cyniczki widzę świat, który  mnie otacza i rozczarowuje,
oczyma romantyczki, szukam sposobów jak go naprawić.
A ty?

2 komentarze:

  1. "Surowość jest wyrazem szacunku, wyrozumiałość - lekceważenia".
    Światu, który mnie rozczarowuje, zawyżam wymagania - wtedy kipi ze mnie zagorzały cynik.
    Światu, którego nie chcę stracić, obniżam poprzeczkę - ukradkiem wypełza ze mnie romantyczna dusza.
    Stroniąc od lekceważenia, sięgam po surowy kaprys.
    Złoty środek?
    Nauczmy się czytać siebie, a potem świat. Pewnego dnia uda się nam odczytać powieść, w której role główne zostały ochrzczone naszymi imionami.

    Xavier

    OdpowiedzUsuń
  2. Mogę ci tylko podziękować Xav :)

    OdpowiedzUsuń

I co sądzisz?